Wspinaczka, survival, żeglarstwo, speleologia – przez całe dziesięciolecia sporty czy aktywności ekstremalne określane były mianem „męskiej przygody”, a wszystko, co wymagało „ciężkiej walki z żywiołem” i co wykraczało poza spokojne życie w domowych kapciach, traktowane było jako domena mężczyzn. Głównie dlatego, że udział kobiet w tych „zabawach” wykraczałby poza przypisane im wielowiekowymi stereotypami role społeczne. (…) Góry wysokie i katorżnicza wspinaczka w śniegu i gigantycznym mrozie, mroczne środowiska jaskiń, dziesiątki ton wody zalewające pokład podczas sztormów – uważano, że kobiety są za słabe, by sobie z tym poradzić. Tymczasem one radziły sobie doskonale. Dodatkowo, musiały radzić sobie z brakiem przyzwolenia społecznego, drwinami, lekceważeniem – czytamy we wstępie do ebooka „Kobiety na szlakach świata. Outdoor – pasja, przygoda, życie”. 

To wciągająca lektura napisana przez dziewczyny, które ani świata, ani aktywności i pasji nie dzielą na męskie i kobiece. Po prostu robią to, co kochają, a świat męskiej przygody różni się w ich przekonaniu od świata przygody kobiecej jedynie sposobem, w jakim się o nim opowiada. W tej wirtualnej książce znajdziecie historie Kasi Biernackiej, Magdy Jończyk, Kamili Kielar oraz Joanny Pajkowskiej – czterech niesamowitych kobiet, które dają sobie radę nawet w najbardziej ekstremalnych warunkach, w swoich outdoorowych aktywnością odnoszą ogromne sukcesy i są inspiracją dla wielu osób na całym świecie. 

Grotołazka i fotografka outdoorowa, Kasia Biernacka, opisała w tym ebooku wiele swoich wypraw do jaskiń – w tym do największego podziemnego jeziora na świecie. Myślę o latach mojego grotołażenia i zajmowania się fotografią jaskiniową, które doprowadziły mnie z Jaskini Śnieżnej w Tatrach do Jaskini Dragon’s Breath – wyjątkowego miejsca, ukrytego pod afrykańską pustynią. Wspominam przyjaciół, którzy towarzyszyli mi w tej krętej – dosłownie i w przenośni – drodze. Jednocześnie zdaję sobie sprawę, że wiele zawdzięczam własnej wytrwałości, niespokojnej duszy poszukiwacza przygód i nieustannej chęci uczenia się – podkreśla. Z napisanego przez nią rozdziału dowiemy się, jak od kulis wygląda eksplorowanie jaskiń, jak udaje jej się robić zdjęcia pod ziemią, czy podczas wypraw częściej dopadają ją chwile zwątpienia, czy euforii, jakie są realia życia grotołazów, co kryje się za powiedzeniem, że jaskinia jest dobra na wszystko. Próbuję pokazać nie-grotołazom, jak cudowny jest ten podziemny świat. I nawet nie po to, żeby namówić wszystkich, by zostali speleologami. Chcę uświadomić ludziom wyjątkowość i konieczność ochrony tego środowiska – zaznacza Kasia Biernacka. 

Z kolei Magda Jończyk – podróżniczka i fotografka, postanowiła podzielić się z czytelnikami i czytelniczkami swoimi wspomnieniami z wypraw w Himalaje. Pokonując kolejne kilometry, przekraczając rzekę, zastanawiałam się, co mnie wiedzie w te najwyższe zakątki świata. Dlaczego ta niegdyś niedostępna, ale nadal nieżyczliwa ludzkiemu istnieniu kraina mocno mnie przyciąga? Może magnetyzuje swym zupełnym oderwaniem od świata pozostawionego na nizinach? Może chodzi o bliskość natury? Może satysfakcja z pokonywania trudności, z przetrwania w surowych warunkach, znalezienia komfortu w tym prostym życiu dodaje mi sił witalnych? Daje mi wiarę we własne możliwości poradzenia sobie w każdych okolicznościach? Może właśnie to…? – zastanawia się w ebooku autorka. Wczytując się w jej opowieści, przekonamy się, jakie to uczucie zobaczyć z bliska Mount Everest, co wspólnego mają ze sobą górskie wędrówki i medytacja, jacy naprawdę są Szerpowie, czy rzeczywiście tylko nieliczni mogą pozwolić sobie na wyprawę w Himalaje. 

W rozdziale napisanym przez Kamilę Kielar – dziennikarkę i podróżniczkę, która uwielbia samotne wyprawy kajakiem po Pacyfiku, przeczytamy zaś o wyjątkowym miejscu na Ziemi, gdzie można spotkać niedźwiedzie-duchy, czyli białe niedźwiedzie czarne. Autorka szczegółowo opisuje swoje zapierające dech w piersiach przeżycia, dzieli się swoimi spostrzeżeniami, wspomina spotkania oko w oku z lwami morskimi i innymi zwierzętami, przekazuje też dużo wiedzy na temat świata przyrody. Choć od kilkunastu lat realizuję wielomiesięczne wyprawy outdoorowe na północ, w większości samotnie, ta była zdecydowanie najtrudniejsza. I to nie tylko pod kątem wyczynowym, niebezpieczeństw, wiedzy, ale też działalności dziennikarskiej. Jednak gdyby nie wszystkie poprzednie wyprawy, nie udałoby mi się zrealizować nawet jej fragmentu – podsumowuje. 

Ebook „Kobiety na szlakach świata. Outdoor – pasja, przygoda, życie” kończy rozmowa Małgorzaty Harasimowicz z Joanną Pajkowską – żeglarką, która dwukrotnie samotnie opłynęła świat. Czy kobiece spojrzenie na outdoor różni się od tego, co zazwyczaj słyszymy lub czytamy w popularnych mediach? Dlaczego tak mało kobiet dzieli się swoimi outdoorowymi historiami? Czy w świecie żeglarstwa dochodzi do dyskryminacji ze względu na płeć? Dlaczego panie golą nogi podczas rejsów? Jakie stereotypy dotyczące kobiet w żeglarstwie nie mają nic wspólnego z prawdą? To tylko niektóre z pytań, na które odpowiedziała Joanna Pajkowska. Żeglarka opowiedziała również o przełomowych momentach w swoim życiu, a także o tym, dlaczego w ogóle zdecydowała się na samotne rejsy. Nie przyszło mi do głowy, że mogę być dla kogoś inspiracją. W ogóle nie myślałam w tych kategoriach. W trakcie rejsu zajmowałam się głównie sobą, a nie tym, co się dzieje w kraju, nie miałam dostępu do internetu. Nie przejmowałem, czy ktoś mnie tam czyta, czy coś o mnie wie i nie myślałam o tym, że ktoś może śledzić informacje ode mnie. Nie miałam przecież żadnego odzewu – płynęłam przez siedem miesięcy i miałam tylko możliwość wysyłania i odbierania ograniczonych wiadomości mailowych – wspomina Pajkowska. 

Ten ebook to dowód na to, że opowieści o kobiecym outdoorze to nie jest historia o biciu rekordów, rywalizacji i walce z żywiołem o życie, lecz o tym, że nie ma takich sportów czy aktywności, którymi dziewczyny nie mogłyby się zajmować. Kobiet takich, jak bohaterki tej wirtualnej książki, jest mnóstwo. Ile? To nie jest możliwe do oszacowania. Ale pewne jest, że z każdym rokiem takich dziewczyn jest coraz więcej. I wcale nie chodzi o to, że prześcigają się w wymyślaniu jak najbardziej ekstremalnych aktywności. Rzecz w tym, że robią to, co kochają, bez względu na to, czy jest to zimowanie w Antarktyce, samotny rejs dookoła świata, czy rekreacyjna wspinaczka skałkowa w Jurze Krakowsko-Częstochowskiej.